BASINA VE KAMUOYUNA
BASINA VE KAMUOYUNA
Masada Değil, Alanlardayız!
Savunma İşçisinin Mücadelesi Emeğin, Üretimin ve Vatanın Mücadelesidir.
Tüm kamuoyunun bildiği üzere uzun süredir yaptığımız açıklamalarda, yıllardır emeği yok sayılan savunma sanayii işçilerinin geçim mücadelesini ve taleplerini sizlereaktarmıştık. Uyarılarımızı sıraladık, çağrılar yaptık, eylemler yaptık, çözüm bekledik. 6 Şubat 2025’te başlayan 30. Dönem Grup Toplu İş Sözleşmesi süreci, tüm iyi niyetimize ve sabrımıza rağmen 28 Mayıs 2025 tarihinde resmen sonuçsuz kalmıştır.
Ne acıdır ki, maddi durumumuzu iyileştirecek, geleceğe yönelik umut verecek, tek bir madde dahi kabul edilmeden,süreç Yüksek Hakem Kurulu sürecine girmiştir.
Stratejik Öneme Sahip Emek Göz Ardı Edilemez
Bizler savunma sanayiinde, Türkiye’nin en büyük ve en köklü uçak bakım tesislerinden biri olan Eskişehir 1’inci Hava Bakım Fabrika Müdürlüğü bünyesinde 1926 yılından bu yana faaliyet gösteren işçileriz.
Yalnızca uçaklara değil, bu ülkenin net bir şekilde Milli Savunmada Bağımsızlığına büyük bir katkı sağlıyoruz.
F-16, F-4, F-5 gibi savaş uçaklarının milli mühimmatlara entegrasyonunda;
C130, CASA, Skorsky, Kobra helikopterlerinin bakım-onarımlarında;
GÖKTUĞ, SOM, HGK, KGK, TEBER, ASELPOD, EHPOD, EDPOD, Milli IFF, KEMENT gibi kritik mühimmat, pod ve elektronik sistemlerin entegrasyon ve modernizasyon süreçlerinde tek yetkili ve tam donanımlı teknik iş gücüyüz.
Üniversal milli bremze sistemleri, motor test amirlikleri, harp hasar onarımı gibi yüksek mühendislik kabiliyetleri ile milyonlarca dolarlık dış kaynaklı çözümlerin önüne geçiyor, milli bütçeye milyarlar kazandırıyoruz.
Ama Biz Geçinemiyoruz!
Yıllardır reel olarak eriyen maaşlarımızla geçinemez hâle geldik.
Kalifiye mühendislerimiz ve teknisyenlerimiz, geçim sıkıntısı nedeniyle ya emekliye ayrılıyor ya da istifa ediyor.
Kurumun hafızası, bilgisi, kıdemi hızla yok oluyor.
Bu sadece bir ücret sorunu değil, bir beka sorunudur.
Bir dokunuşla uçağı kal edilmekten kurtaran, savaş uçağının görev yapmasını sağlayan bu personeli yitirmek, bir ülkenin en hayati sistemini savunmasız bırakmaktır.
Biz defalarca uyardık.
“Bu personelin kaybı beka sorunudur” dedik.
Ama sesimizi duymadılar.
Sesimizi duymaları için mücadeleye devam edeceğiz.
Sabır Bitti, Mücadele Başladı
3 yıldır her alanda yükselterek verdiğimiz mücadelenin devamı için sendikal sorumluluğumuz gereği, müzakerelere zarar vermemek adına, yaklaşık 4 aydır masada sorunlarımızı, derdimizi anlatarak sabırla bekledik.
Ama artık sabrımızı yeniden örgütlü dirence dönüştürüyoruz.
Bugün diyoruz ki:
Artık masada değiliz. Alanlardayız.
Haklarımız için, alın terimiz için, mesleğimizin itibarı için örgütlü mücadeleyi büyütüyoruz.
Bu süreçte emeğimizi yok sayanları, ülkeye yapılan bu büyük hatayı tüm kamuoyuna duyura, duyura hakkımızı alıncaya kadar mücadeleye var olduğumuz her alanda devam edeceğiz.
Taleplerimiz Vazgeçilmezdir!
Savunma sanayi işçileri olarak kaybolan yıllarımızı geri istiyoruz.
•Geçmiş dönem kayıplarımızın telafisi için kümülatif %69 iyileştirme,
•2025 yılı tamamında, refah payı dahil tüm maaşlara en az %107 zam,
•TÜFE farkının, maaş artışını aştığı aydan itibaren ödenmesi,
•Enflasyon farkı adaletsizliklerinin düzeltilmesi,
•Tüm sosyal yardımların aynı oranda artırılması,
•Gelir vergisi oranının %10’da sabitlenmesi.
Bu talepler yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda adalet, liyakat ve onur talebidir.
Bu ülkenin savunması yerli ve millî ise,
o savunmanın işçisi de hakkını alana kadar susmayacaktır.
Bu ülke, bu teknik birikimi göz göre göre yitiremez.
Saygılarımızla.
Türk Harb-İş Sendikası Eskişehir Şubesi
29 Mayıs 2025
